تربيت با تمام ابعاد و ساحت های خود علاوه بر اينکه بر مباني خاصی استوار است، داراي يک سري اصول و شيوههايي است که از بطن آن مباني استخراج ميشود. بعد از خانواده، مدرسه نخستین نهاد تربیتی است که از روی قصد و با هدف معین به تعلیم وتربیت کودکان میپردازد. اگر نگوئیم هدف اصلی و نهایی تربیتی مدارس، تربیت اخلاقی است، حداقل باید بپذیریم که یکی از مهمترین اهداف تعلیم وتربیت مدرسی، تربیت اخلاقی دانشآموزان است. دستيابي به این هدف بزرگ نيازمند نقشهای است که به این طرح و نقشه در ادبیات علوم تربیتی، "برنامه درسی" میگویند. این طرح و نقشه هم در صورتی میتواند آن نهاد را به اهداف مطلوب خود برساند که، بر مبانی، اصول و شیوههای دینی استوار باشد.
پژوهش حاضر، با توجه به اين منطق و با عنايت به اهميت و جايگاه مباني، اصول و شيوههايي که در تعاليم اسلامي براي تربيت به ويژه تربيت اخلاقي بيان شده است، و نقش اساسي که اين مباني، اصول و شيوهها در طراحي برنامة درسي تربيت اخلاقي دارند، در صدد بررسي و کشف برخي از مباني، اصول و شيوههاي تربيت اخلاقي از منظر علامه مصباح يزدي و وارد سازی آن در برنامه درسی و ارائه يک الگوي برنامه درسي مطلوب ميباشد.
در اين پژوهش، پژوهشگر در صدد پاسخ به پرسشهايي مانند، تربيت اخلاقي چيست؟، اصول و شيوههاي تربيت اخلاقي در برنامه درسی آموزش و پرورش رسمی چيست؟ و ویژگیهای برنامه درسی تربیت اخلاقی در مقطع دبستان کدام است؟، ميباشد.
روش پژوهش من، روش توصیفی و تحليلي بوده است. البته به منظور گردآوري اطلاعات و دادهها، دستيابي و استخراج اصول وشيوهها، و براي کشف دلالت هاي اصول وشيوهها در طراحي برنامه درسي، از روشهاي کتابخانهاي، روش استنباط و روش تحليل و پردازش استفاده کردهام.
کليد واژها
تربيت، اخلاق، اصول، شيوهها، تربيت اخلاقي، برنامه درسي