چکيده: اين پژوهش به منظور بررسي عوامل و انگيزه‌هاي گرايش طلاب به تحصيلات دانشگاهي انجام شده است. روشي که در اين تحقيق به کار گرفته شد، روش ميداني و يا پيمايشي از نوع روش توصيفي است. جامعه آماري، کليه دانشجويان، طلبه، مرد، مقطع کارشناسي سال تحصيلي ۸۰-‎۷۹ دانشگاه‌هاي مفيد رحمه‌الله و مؤسسه آموزش عالي باقرالعلوم عليه‌السلام مي‌باشند. از بين اين تعداد و با تناسب به حجم تعداد دانشجويان دو دانشگاه، ‎۲۰۰ نفر به عنوان نمونه‌آماري وبه شيوه نمونه‌گيري تصادفي در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات مورد نياز، از طريق پرسشنامه پنج درجه‌اي مقياس ليکرت که حاوي ‎۲۵ ماده محقق ساخته بود و هفت عامل و انگيزه را مي‌سنجيد، جمع‌آوري شد. از طريق روش‌هاي آمار توصيفي فراواني و درصد و روش آمار استنباطي آزمون خي دو (X2‎)، يافته‌هاي به دست آمده مورد تجزيه وتحليل قرارگرفت. نتايج تحقيق در ارتباط با بررسي هفت عامل و انگيزه در ميان ساير عوامل و انگيزه‌هاي مختلف گرايش طلاب به تحصيلات دانشگاهي، نشان دهنده اين است که انگيزه کسب مهارت و تخصص‌هاي دانشگاهي، تبيين ديدگاه اسلام در حوزه‌هاي علوم انساني، کسب پايگاه اجتماعي دانشگاهي، برقراري ارتباط نزديک با دانشجويان بخاطر آشنا ساختن ايشان با معارف اسلام، کاستي‌هاي نظام آموزشي حوزه، اخذ مدرک دانشگاهي و شغل‌يابي، به ترتيب بالاترين فراواني و درصد، در گرايش طلاب به تحصيلات دانشگاهي تأثير دارد.